4 små dikt
Dei stille i landet
Langt nede ved bordet
helst du dei fann
Seg sjølv og sitt eige dei nemnde så lite
Dei tala om Jesus - og vitna om han.
Dei sorgfulle trøysta
- med sjuke dei ba
Så ljos om ho blei - ei sjukeseng da.
Og ordet fra Gud - slik fred som det ga.
I festen og ståket -
kva skal dei vel der
Har større verdiar - den bodskap dei bær.
For himmelens Herre - dei sendbod er.
Forfatter: Ukjent for
meg
|
|
|
Me må ikkje gå forbi
Mange ligg såra og
sultne ved vegen
og bed så om hjelpa di
Det er ikkje nok med mollstilt fele
me må ikkje gå forbi
Stor er ho - verdens smerte
Me må stanse opp og gi.
Torstein Børte
|
Det ugjorte
Det er ei de ting du
gjorde
men de du la ugjort ned
som volder den største angst
og stjeler ditt hjertes fred.
De ømme ord du glemte
Den nød du gikk kald forbi
De brev du aldri sendte
de spøker ved middnattstid.
Den sten du kunne ha
løftet
med din bror i felles sak
Det råd som du ei fikk givet
for du hadde så travel en dag.
De elskede trykk av din
hånd
de muntre små tjeneres elv
som du aldri gav tid til å strømme
for du hadde alt nok i deg selv.
(for meg ukjent
forfatter)
|
|
|
La smått være
smått
Lag deg en rommelig
kasse
Se til at solid den er
med hengsler og lås forsynt
Og legg dine sorger der
Din ergrelse og din
bekymring
og alt det som volder deg ve
lukk så kassen forsvarlig
og sett deg på lokket og le
Legg ned i kassen hvert
feilgrep
hver dumhet som bør være glemt
La intet menneske ane
hva der i kassen er gjemt
Omtal så ei hva den
rommer
La ingen dens innhold få se
Legg all din hjertesorg i den
og sett deg på lokket og le
Forfatter: Ukjent for
meg
|